Mensen die me goed kennen, weten dat ik af en toe van de Wilde Ideeën ben. Neem een kijkje op mijn pagina met challenges en je begrijpt wat ik bedoel. Het komt regelmatig voor dat ik middenin de nacht uit bed spring, een notitieboekje grijp en woest begin te schrijven omdat ik bang ben een leuk idee te vergeten.
Ik voer al mijn plannen lang niet altijd uit, maar desondanks is mijn leven overvol. Mijn interesse voor mijn vakgebied neemt bijna mijn hele leven in beslag, mijn vriend woont in een andere stad en het is nog maar een jaar geleden dat ik alles achterliet om in Den Haag te gaan wonen.
Door mijn overactieve (en soms ambitieuze) brein en goedgevulde agenda voel ik me af en toe verdrinken in de toekomstplannen. Dan ben ik te druk met alles maar willen: vooruitkijken naar wat ik volgende week of maand gaat doen, eindeloze todo-lijstjes maken en nooit genoeg nemen met alle awesome dingen die ik nu al hebt gedaan.
Ik had dan ook alweer een lijst met plannen voor het nieuwe jaar klaarliggen. Hier is een klein stukje van de lijst:
- Meer schrijven
- meer schilderen
- meer yoga, vegetarisch eten en lekker de bloemetjeshippie uithangen
- meer programmeren
- me nog meer die-hard verdiepen in mijn vakgebied
- meer boeken lezen over een enorme lijst van onderwerpen
- een grote sjaal breien
- meer mediteren
- vrijwilligerswerk doen
- zangles nemen
- rijbewijs halen (ja nu echt)
(…)
Dit artikel van Merel van De Groene Meisjes herinnerde me eraan dat ik soms moet stoppen met rennen en dat het tijd is om te genieten wat je allemaal al hebt bereikt. Daarom heb ik maar een plan voor 2017: niet zoveel plannen maken. Stilstaan. Niksdoen. Méér festina lente en dolce far niente. Genieten van hoe ver ik ben gekomen. Misschien wordt dat voor mij nog wel de grootste challenge van allemaal.